İBRAHİM KARAKAŞ: ÜRYAN GELDİM, ÜRYAN GİDERİM
Ben öyle bir insan değilim. Eşim öldü, ikinci gün miras derdine düştüler. Ben acımı yaşayamadım. Ben bunların mallarını mülklerini belgeli olarak hepsine verdim. Bunlar neyin peşindeler. Rahmetli oldu eşim. Bunları topladım; ‘Ben sizin babanızım, sizi bırakacak insan değilim. Dedikodulara kulak asmayın’ diye söyledim. Bana ‘aylık sana kalmayacakmış’ dediler. Ben Ahmet’i Mehmet’i kaybetmedim. Koskoca Dilber Ay gitti. Bana 20 sene baba demişler, şimdi abi diyorlar. Ben onlara öz babalarını yapmadıklarını yaptım. Mükafatı bu mu? Hepsi 50-52 yaşında… Benim yaşımda insanlar. Ben neyin krizini yöneteceğim? Ben Dilber Ay’ın mezarını açtırmam. Ev ile arabayı istiyorlarsa onlara veririm. Üryan geldim, üryan giderim.
DİLBER AY’IN OĞLU ÜNAL: ANNEMİN MEZARINI AÇTIRMAM!
Mezarın açılacağını yeni duydum. Neden böyle yaptılar ben anlıyorum. 630 m2 yer var ben 210’ar m2 bölüştüreceğim dedim. Devlet bana verdiyse Allah var yukarıda. Kardeşim neden böyle bir şey yaptı. Mirasın 4’te 3’ü bana kaldı. Ama Allah için bir hak var. Ben bunu neden alayım?
Annemin 15-20 bin kadar borcu vardı. İbrahim Abi’ye ‘arabayı sat, annemin borcunu kapatalım. Ankara’daki evi sana vereyim’ dedim. İbrahim Abi de sağ olsun ‘tamam oğlum’ dedi. ‘Düzce’deki ev ile arsayı da biz bölüşelim’ dedim. Benim bu durumlardan haberim yok. İbrahim Abi bana bir mahkeme kağıdı getirdi. Mirasın 4’te 3’ü bana kalmış, 4’te 1’i İbrahim Abi’ye kalmış. Kızlar neden nüfusa kayıtlı değil bilmiyorum. Ben gidip araştırdım. ‘Kayıtta yok’ dediler. Ama ‘yok’ dediler diye kardeşlerimin hakkını mı yiyeceğim? Ben bütün mirası onlara veririm gerekirse o mezarı açtırmam. Böyle bir şey olabilir mi?
KIZI FİLİZ: DEVLET BİZİ TANIMIYOR
İbrahim Bey ‘ben oraları kendi emeğimle aldım’ demiş, hangi emek? Hangi gün benim anneme yardım etmiş. Şimdi çıkıp diyor ki, bunlar miras peşine düşüyor. Kendi değil miydi televizyonlara çıkıp ‘mezarını yaptıramadım’ diye ağlayan? Annemin 40’ında yoktu 52’sinde yoktu. Benim annemin paralarını yedi insafsız. Ben malında mülkünde değilim. İbrahim Bey bunu biyi bilir. Annem öldü 3. günü İbrahim Bey bir gitti. Bir daha uğramadı. Miras araştırmaya gitmiş. ‘Ankara’daki ev senin’ diye en başından söyledik. Biz nüfusta annemin üstüne görünmüyoruz. Devlet bizi tanımıyor. İbrahim Bey’in bizi toplaması lazımdı. O bunu yapmadı. Bizi bu duruma düşüren İbrahim Abi’nin kendisi.
