Kanal D ekranlarında yayınlanan 2. Sayfa’ya bağlanan garsonlardan biri çok konuşulacak açıklamalarda bulundu. İsmini vermek istemeyen garson; ‘Bu dava bahşiş davası değil, haksız yere işten çıkarıldığımız için açılmıştı. Bahşiş davası devam ediyor henüz sonuçlanmadı’ dedi.
GÜNDE 40 BİN DOLAR BAHŞİŞ BIRAKILIYOR
Bu dava, bizim bu aldığımız para, medyada çıkan sadece ve sadece işten çıkarılmanın… Yani bizim zararımız. Sadece işten çıkarıldığımız için o parayı aldık. Bahşiş davası ayrı, o daha sonuçlanmadı.Bu çok hassas bir konu. Sadece garson, komi yani serviste emeği geçen kişiler alabilir. Biz “Bunu günlük açıklamanız gerekir. Bu kadar para çıktı. Senin hakkın bu kadar’ diye söylemeniz lazım dedik.. Her çalıştığımız yerde bu böyle olmuştur, her zaman açıklanır.
İlk girdiğimiz günden beri güzel paralar da yaptık. Çok basit bir şey söyledik ‘tipleri açıklar mısınız?’ Çok yüksek tipler çıkıyordu. Günde 30 bin dolar, 40 bin dolar tiplerden bahsediliyor.
Biz de bunu soruyoruz. ‘Neden bu tipler açıklanmıyor, neden bize söylemiyorsunuz?’ Önce geçiştirdiler. ‘Açıklayacağız, şöyle böyle’ dediler. Birkaç ay sonra iş başka noktalara gelmeye başladı.
‘Yeteri kadar para yapmıyor musunuz, ne konuşuyorsunuz’ menajerler diyor bunu. ‘Paranız yetmiyor mu?’ tarzı muhabbetler dönmeye başladı.
BİZİ TEHDİT ETTİLER
İş ilerleyince biraz tehditte dönmeye başladı müdürler tarafından. Bu süreçte de bazı arkadalar geri adım attı. İşini kaybetme korkusu yaşadı. Çoğunlukla Türk çalışanların. O yüzden geri adım attı. Biz de atmadık. Hakkımızı aramaya devam ettik. Bu süreçte mobbing başladı bize. Nusret beyin bunlardan haberi vardı. Diğer müdürler de onun yönlendirmesiyle bizim üstümüze gelmeye başladılar.Tehdit etme tarzı müdürlerin yaptığı şeyler. Bana ‘buradan çıkarsan bu parayı kazanamazsın’ tarzı şeyler söylediler.‘Bak senin için sonuçları kötü olacak’ tehditleri almaya başladım. Gün içinde kameradan takip edip bütün gün açığımızı aramaya başladılar. Onun dışında servis yaptığımız masalara gidip müşterilerle konuşup bir açığımızı aradılar.
DÜKKANIN ANLAYIŞINA UYMADILAR
Cezayı ödedim ama bir sor bakalım neden ödedim. Ben çalışanların bahşişinden pay almam. Bunu hiçbir zaman hiçbir dükkanımda yapmadım. Dört çalışanın performansından memnun değildim. Bizim dükkanın çalışma anlayışına uymuyorlardı. Benim istediğim kadar iyi değillerdi ve hemen işlerine son verdim.
İNTİKAM ALMAK İSTEDİLER
Bu meselede çalışanların intikam duygusu devreye girdi. İşten atıldıkları için ‘Bak biz sana neler yapacağız’ duygusuyla hareket edip bu bahşiş meselesini ortaya attılar. Haberler de böyle yayıldığı için bir anda ‘çalışanın bahşişine göz koyan patron’ olarak yaftalandım.
